Motto: „Kto nie pojmie twojego milczenia, nie pojmie twoich słów” - w przypadku Mae, która jest z narury cicha, jej znajomości bardzo często kończyły się szybko i gwałtownie, kiedy jej potencjalny znajomy uznawał, że ta jest nudna, nim na dobre się rozkręciła. Zaufanie komuś zawsze przychodziło jej z trudem i potrzebowała do tego dużo czasu, a większość osób opuszczała ją nim zdążyła poznać Mae od prawdziwej strony. Z tego też powodu „milczeniem” kobieta nazywa początkową fazę jej znajomości, która zazwyczaj jest sprawdzianem dla drugiej osoby.
Imię: Maeve, kiedy jej matka jest na nią wściekła. Mae na co dzień. Nadia tylko w urzędzie, kiedy wymagają podania drugiego imienia.
Nazwisko: W wieku osiemnastu lat zmieniła nazwisko na Collins, po matce. Nie chciała nosić nazwiska ojca, które traktowała jak ujmę, zresztą nic dziwnego.
Wiek: Dwadzieścia trzy, bardzo dłużące się dla Mae lata.
Data urodzenia: 07.03
Płeć: Kobieta
Miejsce zamieszkania: Na czas studiów Mae zamieszkuje w akademiku, w jednym z wielu pokoi. Jej część jest zawsze schludna i uprzątnięta, mimo wielu rzeczy, które tam przechowuje. Na jej szafie nie wisi żaden plakat, w porównaniu do szaf jej współlokatorek, a jednoosobowe, niewielkie łóżko mieści się pod oknem, zaraz obok drewnianego, prostego biurka i krzesła obrotowego. Jako, że Mae jest studentką medycyny, to jej biurko przeważne zasypane jest milionem książek, kartek i karteczek. Dom rodzinny dziewczyny, umiejscowiony poza Avenley River, jest skromny i dość stary. Z braku pieniędzy wygląda na dość zapuszczony, tym bardziej, że schorowana matka dziewczyny nie ma nikogo do pomocy, kto byłby na miejscu i pod ręką. Kamienny, lekko omszały i niewielki, jednopiętrowy, jednak z nieużywanym piętrem i strychem. W kuchni pod oknem jest kuchenka gazowa, lodówka i kilka blatów, a na środku pokoju stoi okrągły, drewniany stół z krzesłami. Z kuchnią połączony jest salon, w którym to matka dziewczyny nie zwykła przesiadywać, dlatego można powiedzieć, że nikt z niego nie korzysta. Z tego też powodu nie ma w nim telewizora, a jedynie kanapa z małym, kawowym stolikiem i kwiatkiem w beżowej doniczce. Dwie niewielkie sypialnie mają wspólną łazienkę, do której można wejść z obu stron. Nie jest to funkcjonalne, jednak rodzina nie miała pieniędzy na jakąkolwiek przebudowę domu, dlatego też tak pozostało. Sypialnia matki Mae jest najprzytulniejszym pomieszczeniem w domu, jako że ta spędza w nim większość czasu. Duże łóżko z szafirowym baldachimem i zasłony uszyte przez Maeve, miękki dywan w tym samym kolorze, komoda ozdobiona wysuszonymi kwiatami, zdobione szafki i telewizor, a także W każdym kącie tego pokoju widać kobiecą rękę włożoną w jego przygotowania. Łazienka jest mała, przez co nieustawna i zwyczajna, a pokój Mae - praktycznie pusty. Wszelkie jej rzeczy zostały schowane do tekturowych pudełek i wstawione pod rozkładane łóżko. Biurko bez zbędnych rzeczy, jedynie z niewielkim pudełkiem na długopisy i kilkoma książkami na półce, a szafa w pozostałych ubraniach Mae.
Orientacja: Dziewczyna nigdy się nad nią nie zastanawiała. Zawsze miała do czynienia z mężczyznami, jeśli chodzi o głębsze relacje, dlatego nie wie, czy byłaby w stanie związać się z dziewczyną. Nie porusza jednak tego tematu zbyt często, bo ona sama nie wie - mówi, że jest heteroseksualna.
Praca: Jedyny przychód Mae jest z kradzieży. Czy to drobne kradzieże, czy nie - właśnie w taki sposób zarabia. Oprócz tego studiuje medycynę na avenleyowieskiej uczelni, co znacznie kolidowałoby z ewentualną pracą, choćby w barze, bo w końcu czasem trzeba spać.
Charakter: Żaden opis nie odda w pełni tego, jak skomplikowana jest Mae. Dla większości świata jej zachowanie jest istną zagadką, którą pozwala odkryć nielicznym. Tak naprawdę nie ma żadnego wzoru postępowania, a jej reakcje uzależnione są od tego, co akurat przeżywa wewnątrz.
Pierwsze, co mogą powiedzieć o niej wszyscy, to że jest spokojna. Widać to już na pierwszy rzut oka, w szczególności w jej flegmatycznych ruchach i zblazowanej, niekiedy znudzonej i zawsze, niezależnie od sytuacji, jednakowej minie. Maskę, którą przybiera na co dzień naprawdę ciężko jest odczytać, tym bardziej, kiedy wypowiadane przez nią słowa przeczą jej czynom. Prawda jest taka, że Mae zawsze ma we wszystkim jakiś interes i nie chodzi tu o to, że nie jest bezinteresowna, tylko o to, że jest bardzo świadoma własnego ciała i wszystkie jej ruchy są skrzętnie zaplanowane, aby ktoś odebrał ją tak, jak ona chce. Za tą sprawą może być czarująca, jeśli tylko widzi potrzebę, może także wyglądać na osobę, której chciałbyś się zwierzyć. A to wszystko po to, aby osiągnąć swoje cele, gdyż życie nauczyło ją, aby traktować ludzi jak pionki w swojej grze. Jest to dosyć brutalne z jej strony i z pewnością ujmuje jej osobowości, ale Mae wychodzi z założenia, że cel uświęca środki, choć może nie tak brutalnie, jak przedstawił to Niccolo Machiavelli.
Maeve jest kobietą nieufną, przez co zawsze węszącą podstęp. Nie wierzy w dobre intencje ludzi czy ich bezinteresowność, mimo że sama nie miałaby problemu, aby komuś pomóc i samej nie dostać nic w zamian. Zawsze dostawała od życia przysłowiowego kopa w cztery litery, co nauczyło ją działać w pojedynkę, choć nie ma też trudności z pracą w grupie, co czyni ją dość elastyczną. Mimo, że w oczach każdego jest inna (taka, jaką chciała, aby ją odebrali), to jest też szczera. Nie ma miliona wcieleń, jej maska także czasami musi opaść i choć nie zdarza się to często i przy losowej osobie, to naturalnie jest to jej częścią.
Nauczyła się, że prędzej czy później dostaje to, co obrała sobie za cel. Nieważne jakim sposobem, czy to czyimś kosztem, czy własną, ciężką pracą, jest w stanie osiągnąć wszystko, jeśli tylko bardzo tego chce. Mae nienawidzi czuć się ubezwłasnowolniona, bez własnego zdania. Nie chodzi tu o chęć bycia zauważoną, a o potrzebę bycia docenioną i akceptowaną. Poczucie stabilizacji w jej życiu także jest jednym z najważniejszych aspektów, bo właśnie wtedy, na bezpiecznym gruncie i z ubezpieczonymi plecami Mae zaczyna rozkwitać, osiągać swoje cele i być jednocześnie sobą, a nie kimś wykreowanym przez swoją podświadomość w kółko mówiącą „nie możesz być sobą, bo nie będziesz wystarczająca”. W razie potrzeby, zawsze jest gotowa, aby bronić swoich poglądów, jednak zawsze pozostaje przy tym kulturalna, a jej odpowiedzi wyrafinowane i dwa razy porządnie przemyślane w jej głowie.
Kiedy zajrzy się głębiej w Mae, zobaczy się kobietę zagubioną, przestraszoną i bez większych planów na przyszłość, żyjącą z dnia na dzień bez konkretnego celu. Utrzymuje się przy tym, iż przy życiu trzyma ją tylko matka, a co gorsze, Mae jest bardzo odważna i niewielu rzeczy szczerze się boi, więc jeśli mówi, że byłaby w stanie się zabić, to rzeczywiście by była. Na dodatek jest śmiała w swoich czynach i rzadko kiedy cofa się przed danym krokiem, nawet jeśli idzie w nieznane. Najgorszym uczuciem dla niej samej jest stres i niepokój zjadający ją od środka. Dotyczy to głównie przyszłości i tego, czego ona sama nie jest pewna.
Mimo wszystkich jej wad, da się odszukać w Mae także zalety. Po pierwsze, jest lojalna. Śmiertelnie lojalna i tego samego wymaga od osób, którymi się otacza. Nie znosi dwulicowości i fałszu, ani też niedochowanych tajemnic, bo sama tego nie robi i brzydzi się osobami, które tak postępują. Z tego powodu wiedz, że Mae jest prawdopodobnie najlepszą osobą do powierzeni tajemnic, jaką kiedykolwiek przyjdzie ci poznać. Tym bardziej, że do każdej osoby podchodzi indywidualnie, nie ocenia nikogo po okładce, nie wkłada do jednego wora i daje sobie i komuś szansę. Albo dwie.
Maeve jest także empatyczna. Zawsze skora do pomocy, nawet jeśli jest jej to trochę nie po drodze, to uważa, że dobre uczynki do niej wrócą. Nie przebiera w problemach innych ludzi i mierzy ich jednakową miarą, mimo to starając się podejść do każdego subiektywnie. Faktem jest, iż czasem ma za duże wymagania co do ludzi i ich zachowania, ale według niej samej, to dobrze, bo w ten sposób zostają przy niej tylko ludzie rzeczywiście warci zachodu i jej czasu, który im poświęca. Przyjaźń i miłość to wartości, które ceni sobie tak samo bardzo, jak pomoc drugiej osobie czy okazanie troski. Potrafi być czuła w stosunku do osób, na których jej zależy. Potrafi też śmiać się bez skrępowania, rzucać żartami, ale i być poważna, a przy tym nie czuć żadnych hamulców, ale przed tym zawsze jest bardzo długa droga. I niewiele osób udaje się przez nią przejść.
Hobby: Kobieta uwielbia szyć i jest w stanie zrobić właściwie wszystko. Kiedyś na tym zarabiała, jednak nie były to duże pieniądze, przychód nie był stały i dodatkowo często przewyższał wydatki, dlatego Mae skupiła się na szyciu sobie ubrań i dodatków do domu. Oprócz tego przepada za gotowaniem, potrafi strzelać z broni palnej i łuku, choć robiła to za dziecka.
Aparycja|
- wzrost: 170 cm
- waga: 52 kg
- opis wyglądu: Mae od zawsze była szczupła i nienaturalnie (wręcz chorobliwie) blada. Jej twarz, kiedy na nią nie spojrzysz, cechuje się opuszczonymi kącikami ust, matowym spojrzeniem ciemnych oczu, które uważnie za tobą wodzą i zmarszczonymi brwiami w kolorze ciemnego brązu. Swoje włosy w tym samym kolorze zazwyczaj zostawia rozpuszczone, chyba że to ewidentnie nie jest ich dzień - wtedy wiąże je w kuca lub koka, nigdy w warkocz, nie znosi takich i podobnych upięć. Jej ciemne włosy z pewnością kontrastują się z jasną karnacją, gładką cerą i malinowymi, pełnymi ustami. Niewielkie piersi nie ujmują jej kobiecości, tym bardziej, że to nie jedyne zaokrąglone miejsca na jej ciele, które podkreśla odpowiednio dobranymi do jej sylwetki ubraniami.
- pozostałe informacje: Jej lewe biodro pokrywa ciemny tatuaż zawiłej róży z kolcami, która ciągnie się jeszcze przez pachwinę i kawałek uda. Oprócz tego tatuażu ma dużo małych, nic nie znaczących, zrobionych samodzielnie albo przez (nie)znajomych gdzieś w zaciszu imprezy.
- głos: Głęboki, ale kobiecy. Bywa, że ten załamie jej się w stresującej sytuacji. Ma też delikatną wadę wymowy i zdarza się, że nie wymówi poprawnie „r”.
Historia: Kobieta od zawsze wychowywała się na niewielkiej wsi, w podniszczonym domku zamieszkiwanym razem z matką. Ojca nie poznała, ten opuścił Phoebe, gdy tylko dowiedział się, że ta zaszła w ciążę mając ówcześnie szesnaście lat. Na świat przyszła Mae, która uważała swoje dzieciństwo za dobre. Jej jedyną rodziną była matka, ale z racji, że nie wiedziała jak to jest mieć ciotkę czy dziadków, to i nie było jej szkoda ich braku. Była tym cichym dzieckiem z sąsiedztwa, które budowało w pojedynkę zamki z piasku na uboczu placu zabaw albo głaskało wszystkie napotkane na ulicy koty będąc dla nich czulszym niż dla drugiego człowieka. Mae za dziecka była przepełniona miłością do świata i wszystkiego, co ją otaczało, jednak musiała szybko dorosnąć. Phoebe, matka dziewczyny zachorowała, gdy ta miała piętnaście lat. Ich sytuacja materialna nigdy nie była zbyt dobra, a pieniądze były potrzebne na gwałt, aby opłacić kliniki, lekarzy i lekarstwa sprowadzane z różnych zakątków świata, a wszystko to dla jej matki. Wtedy też Maeve zaczęła kraść. Zaczęło się niewinnie, od drobnych rzeczy ze sklepu, których zniknięcia prawdopodobnie nawet nikt nie zauważył. Sprzedawała to drożej, na przykład firmowe bluzki czy buty, które kupowała w niewielkich, lokalnych butikach podmieniając parę butów z opakowaniami, co często się sprawdzało w przypadku roztargnionych, zapracowanych pracownic. Dlatego też Mae najczęściej robiła to w dni, w które te miały masę pracy przez, na przykład, dostawy. Później jej kradzieże oscylowały już w większych kwotach. I większych, i większych; pieniędzy przybywało, a schorowana matka, choć ciekawa, nie miała siły dociekać skąd Mae miała takie pieniądze. Takim sposobem dziewczyna nigdy nie pozbyła się swojego przyzwyczajenia, jakim były kradzieże, a po szkole poszła na studia.
Rodzina: Mae została sama wraz ze schorowaną matką, Phoebe. Kobietą niezwykle radosną, pozytywną i będącą jej jedynym oparciem. Nie wie o drugiej, ciemniejszej stronie swojej córki, co według niej samej, jest dla jej dobra. Ojciec dziewczyny odszedł od nich, gdy tylko Phoebe zaszła w ciążę, tak więc Mae nie przyszło go poznać, czego zresztą nie żałowała. Rodzina jej matki wydziedziczyła ją, gdy ta zaszła w ciążę mając szesnaście lat i postanowiła urodzić Mae, tak więc obie nie utrzymują z nimi żadnego kontaktu.
Partner: Brak
Potomstwo: Brak
Ciekawostki:
• Ma jednego przyjaciela, Daniela Burrowsa, z którym zna się od sześciu lat. Mimo, że nie widzą się zbyt często przez brak czasu, ich kontakt wciąż jest dobry. To jedyna osoba, oprócz matki, na której Mae może polegać,
• Maeve lubi się stroić, dodaje jej to pewności siebie, dlatego zawsze stara się dobrze wyglądać i szczególnie o siebie dba,
• Większość jej ubrań została zaprojektowana i uszyta przez nią,
• Telefon, którym się posługuje, jest kradziony. Jedynie zmieniła numer i założyła na niego odpowiednie zabezpieczenia,
• Mimo niewielu znajomych, ma dobre kontakty i jest w stanie wiele sobie załatwić za ich sprawą,
• Szyje także wiele dekoracji do domu: serwetki, obrusy, zasłony, a także ubrania dla swojej matki.
Inne zdjęcia: x x
Zwierzęta: W domu rodzinnym, razem z matką Mae mieszka zwykła kotka o imieniu Ariel, która początkowo była przez nie dokarmiana, aby po kilku miesiącach zamieszkać z nimi.
Pojazd: Kobieta nie posiada samochodu, porusza się pieszo, autobusami albo jeździ ze swoim przyjacielem.
Kontakt: jill#6443
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz