Od Dymitra C.D Anastasi

Nie spodziewałem się, że dziewczyna zaprosi mnie na kawę. Było to urocze z jej strony, bez wahania się zgodziłem. Gdy zszedłem z bieżni udałem się do szatni, sięgnąłem po ręcznik i skorzystałem z prysznica. Ubrałem się i roztrzepałem dłonią mokre włosy. Zarzuciłem torbę na ramię i wyszedłem przed siłowanie gdzie czekała dziewczyna. 

- Daleko ta kawiarnia ? - rzuciłem na nią przelotnym spojrzeniem. 

- Nie. jakieś dziesięć minut. 

- Jedziemy czy spacerujemy ?

- Możemy się przejść. 

- Jasne jestem jak najbardziej za tym. 

Ruszyliśmy spokojnym krokiem, nigdzie nam się w sumie nie śpieszyło. Wyjąłem z kieszeni paczkę fajek i wyjąłem jednego. 

- Chcesz ? 

- Nie, dziękuje... nie palę. Chyba też nie powinieneś skoro trenujesz ? - lekko zmrużyła oczy. 

Zaciągnąłem się i wypuściłem powoli dym. 

- Moja praca mnie stresuje, to dlatego. 

- Bycie właścicielem klubu to wielka odpowiedzialność, ale jest wiele bardziej stresujących prac. 

- To się tylko tak wydaje, muszę pamiętać o zamówieniach, DJ, tancerkach, alkoholu, rachunkach, ochroniarzach. To wszystko wymaga ogromnego poświęcenia. Często zarywam nocki, obsługuje ludzi stojąc za barem, czasami gram na fortepianie, organizuje imprezy też, dla ważnych osób i to wszystko musi być...perfekcyjne. 

- No dobra, masz racje, to nie wydaje się takie banalne. 

Gdy dotarliśmy na miejsce, otworzyłem drzwi kawiarni przepuszczając dziewczynę w drzwiach. 

Zajęliśmy miejsce przy stoliku, i sięgnęliśmy po kartę. Gdy podeszła do nas kelnerka uśmiechnęła się do nie szeroko. 

- Dawno pana nie było. 

- Brak czasu - uśmiechnąłem się. 

- Czy mogę przyjąć zamówienie ? 

- Poproszę kawę z mlekiem - uśmiechnęła się. 

- Dla Pana ? 

- To co zawsze, tylko poproszę dodatkową babeczkę z owocami. 

Anastasia spojrzała na mnie lekko zmartwiona. Udawałem, że niczego nie widzę.

- Czyli mogę liczyć na jakiś kurs gotowania ? 

- Myślę, że nie będzie z tym problemu. 

Po chwili na stoliku kelnerka położyła nam dwie kawy, jedna z mlekiem druga zaś podwójne espresso. Do tego dwie babeczki z owocami. Już miałem zaczynać nowy temat rozmowy. Gdy na ekranie pojawiły się wiadomości o napadzie na bank. Oboje wpatrywaliśmy się ekran, uważnie słuchając. 

" Grupa terrorystyczna zabunkrowała się w banku, mają czterdziestu zakładników. Prawdopodobnie mogą wynieść ponad dwa miliony złotych. Policja negocjuje, robią wszystko by zdemaskować tożsamość złodziei. Jak na razie wojsko ma związane ręce obawiając się o życie zakładników, prze co wstrzymują wejście do środka siłą."

- Ktoś miał niezły pomysł i się wzbogaci jeśli ten napad wyjdzie, ja bym nie pogardziła takim przypływem gotówki. - zażartowała. 

- Nikt by nie pogardził taką sumą - uśmiechnąłem się szeroko. 

Gdy przyszło do zapłaty rachunku, dziewczyna wyjęła portfel. Spojrzałem porozumiewawczo na kelnerkę i pokręciłem głową. Ta zaś położyła terminal  na stole a ja wyjąłem kartę i zapłaciłem. 

- Ej to ja Cię zaprosiłam. 

- Ale to ja płacę, cóż byłby ze mnie za facet gdybym pozwolił kobiecie płacić za siebie.

- To nie fair !

- Takie, życie... nie chciałabyś przyjść do mnie ? może jakiś obiad razem byśmy ugotowali ? 

- Może następnym razem, czeka na mnie rodzeństwo, niestety muszę już wracać. 

- Podwiozę Cię.

- Mogę się przejść. 

- Sama powiedziałaś, że Ci się czas kończy więc...jak masz czas czy nie ? 

Spojrzała na mnie,po czym uniosła ręce w górze lekko w geście bezbronności.

- Dobra masz mnie. Chętnie skorzystam. 

Wstaliśmy, wzięliśmy nasze rzeczy i skierowaliśmy nasze kroki do wyjścia. Ponownie otworzyłem drzwi, puszczając dziewczynę przodem. Ponownie po drodze odpaliłem papierosa i skierowałem się w stronę siłowni gdzie nieopodal na miejscu parkingowym stało moje czerwone porsche. 

Nacisnąłem przycisk na pilocie a drzwi otworzyły się do góry. Wsiedliśmy do auta, Anastasia pokierowała mnie prosto pod swój dom. Gdy zatrzymałem się wyjąłem ze schowka kartkę i długopis. Zapisałem swój numer telefonu i podałem jej. 

- Gdybyś chciała iść na trening albo się spotkać dzwoń albo pisz. 

- Jasne. - uśmiechnęła się szczerze po czym wysiadła z auta, zabrała swoje rzeczy i skierowała się w stronę swojego domu. Ja zaś ruszyłem jak najszybciej do siebie. Moi współpracownicy napadu zostali sami na kilka godzin a umawialiśmy się, że co sześć godzin będziemy się kontaktować. Gdy tylko wpadłem do mieszkania zadzwoniłem do nich. 

- Marcus jak sobie radzicie ?

- Zakładnicy ponieśli bunt, jeden z naszych jest ranny, dostał rurką w tył głowy i stracił przytomność. 

- Jaki jest jego stan ?

- Stabilny...

- W porządku, Marcus pamiętaj nie chcemy ofiar. 

- Jasne. 

Wykonałem telefon do panny Betty. 

- Witam...mam propozycje ? 

- Słucham. 

- Potrzebujemy lekarza... wypuszczę ośmiu zakładników w zamian za lekarza. 

- Nie, dziesięciu... 

Wiedziałem, że jeden z moich ludzi, może zginąć, lub zostać warzywem do końca życia. 

- Zgoda, ale proszę zrobić to w obecności mediów dzisiaj o osiemnastej. 

- Dobrze. 

Rozłączyłem się, odczekałem chwilę, po czym ponownie skontaktowałem się z Marcusem i powiedziałem mu jak to ma wyglądać. w obecności mediów i kamer nie mogą nas zaatakować, na dodatek wpuszczając do środka lekarza.

*** Dwa dni później ***

Moi ludzie nadal tkwili w banku, a ja gorączkowo prowadziłem negocjacje, kupiłem i czas, potrzebny na zapakowanie pieniędzy i wykopanie tunelu którym mieli uciec. w mediach było coraz głośniej. zakładnicy byli moją walutą. Z czterdziestu zrobiło się dwudziestu. Mieliśmy gotowe niemal wszystko potrzebowaliśmy jeszcze tylko trzech dni aby doprowadzić dzieło do końca. Wszystko szlo po naszej myśli. Akurat skończyłem rozmawiać z Marcusem gdy zadzwoniła Anastasia. 

- Będziesz dzisiaj na siłowni ? - w słuchawce rozbrzmiał głos dziewczyny. 

- Jeśli chcesz poćwiczyć razem, i znajdziesz czas aby wpaść do mnie i ugotować razem obiad to bardzo chętnie się tam zjawie. 

Anastasia ?